De mond iets geopend, de lippen iets dikker

naar buiten, de contouren van een omarming, 

een voorlopige hechtenis, een hoorspel,

laat het mij zien, toe, laat mij kijken, met van die wijde 

neusvleugels, hoe een zeldzame

misgreep verbeterd kan worden, al die natte vleeskleuren los 

door elkaar, wat een kracht, mag ik nu, kan ik al, elke klodder

een ja, een ja voor m????r olie en m????r gemeenschap in 

het kantelpunt, een tuimelraam waarin

dit ogenblik, waardoor ik uitgestrekt

neersmak, 

en opdroog, waar ik

incompatibel achterblijf, waar ik alleen 

zo te zien ben: als een plattegrond.