Op deze pagina's is het archief van DW B terug te vinden. Voor de actuele website ga naar: http://www.dwb.be

Gedichten

Zon van slijk


De maan lijkt weg te spoelen in het schuimen van druivenpitten.
Paars van schemerlicht spreidt zich uit in adem die woorden vervoert,
geeft zich over in het overhandigen, ????n lente, ????n zomer,
tot volle glorie van vergetelheid.
Ik ging op in staren toen
een engel landde op de dis van het donker in mijn ziel
en verfraaiing bracht met bloemen,
tot zich onder het dromen een geur van vredige winter begon te ontvouwen.
Wat hoorbaar was in de wind, het regenen dat de doden beluisteren,
bevochtigde mijn hartsgeheimen en grassen, maakte de zon van slijk doornat.



Uit: In de leegte van de herfst.






Late zomer



1
In de grassen liet zich verder een vogelei vinden, het greppelwater
weerkaatste het dimme licht waarin mijn lichaam zich neerlegde.
Onzuiver water was het, wat stroomde in mij, wonend in een rijtjeshuis,
iets van een sombere doos aan de overkant van de betonnen muur
waaraan ik me geschaafd had ooit, bij het klimmen eroverheen.
Het stroomde op de bodem van het alledaagse, opwellend
en kolkend en uiteenspattend. De wind die wegwaait in de holte
van mijn dichtgeknepen hand, valt onder stenen in slaap.
Tussen de schitterende bladeren
kan ik de schitterende afgrond zien.


2
Roest begint zich te vormen op de geluiden,
het blauw van gisteravond begaf het en slaapt in een groepje bomen.
De opschudding, zittend begraven in water, laat zich wiegen,
de vurige stilte van het zweepje korenaar slaat de stemmen telkens weer,
de stemmen, met een kleur als blik, hoe ze ook proberen recht te komen.
Mijn ziel!
Mijn akkerwinde!
Opgehangen aan vergissingen, en een vogel die danst.


3
Eenzaam licht was nodig, om het helle wit van ????n vlinder
op de bodem van de ziel aan de oppervlakte te laten komen.
Om de knarsende zwijgzaamheid in bloesem te laten ontbranden
uit het binnenste van een steen.
(Ik daarbij?) Misschien de scheur van een droom diep in het ogenblik ???

Uit vingers losgelaten vloeit een zandkorrel als water naar een duistere ster.


Uit: In de leegte van de herfst.





Ogen en vingers



Kind bij het bloemen plukken.
Op zijn hurken,
bloemen verzamelend
in die vingers,
en licht en geschenken gaan in bewaring.
Volwassene bij het woorden lezen.
Neergezeten,
over bladzijden strijkend
met die vingers,
en vlammen en schaduwen gaan in bewaring.
Door vingers gebundeld,
???het lezen / het plukken???.
Gelezen zullen worden, geplukt, verstrengeld.
Bloemen plukkend kind. Gedichten lezende volwassene.


Uit: Herinneringen aan zonlicht dat door de bladeren schijnt ???
Nacht van de pop.






Vertaald door Shizuka Sakurai Lauwereyns en Jan Lauwereyns.
Lees meer in hij zal door alles heen groeien.