Vertaald door Elma van Haren

In de barakken: een gevonden gedicht


Zij waren pas een paar dagen in het land, toen vanuit de heuvels gericht geschoten werd op de barakken (ooit universiteitslokalen) door sluipschutters.

Die nacht kropen zij over de houten vloeren naar hun slaapzakken in de hoek, de koude spreidde zich door de kamers als slib. Er waren geen zandzakken, en de kogels bleven komen,

af en toe een, om dan met merkwaardige kalmte ??? vloerdelen versplinterend, de lateibalk brekend, de zware deur, voor een kort moment rondketsend in de overweldigende duisternis ??? ergens in te slaan, waarna de kamer weer tot rust kwam.

Bij dageraad staken vier van de mannen de binnenplaats over naar de bibliotheek; toen zij terugkeerden duwden zij wagentjes vol boeken.

In een wanhopige poging stapelden zij ze onzeker zo hoog als
zij maar konden in de vensters op en die nacht smakten de kogels in het papier,

waar ze bleven steken. ???s Ochtends nam Knox er een zwaar blauw boek uit en opende het:

een kogel, verrassend koud als je hem aanraakte, had zich een weg gebaand door de bladzijden, waarvan Knox er een paar tegelijkertijd optilde rond de gehavende plek waar de kogel zich had ingebed ??? tot hij bloot kwam te liggen.

De schutter was vast niet van plan geweest de letters die gemist werden uit te stansen, dacht Knox, toch waren ze er niet meer.

Maar het boek kon nog min of meer zonder hen worden gelezen,

en hij vond het prettig te weten dat de penetratie van een kogel in een verhandeling over de geschiedenis van West-Europa ongeveer 350 pagina???s was.


(???Een gevonden gedicht??? omdat het ???gebeuren??? is gebaseerd op Premature Anti-Fascist, een verslag over de Spaanse Burgeroorlog door Bernard Knox, uit de Abraham Lincoln Brigade Archives.)


Lees meer in De bloemen