Voetnoten zijn voor sommigen al erg lang niet alleen maar voetnoten in academische zin: de bibliografische referenties en citaten van belangrijke namen, die als paraplu dienen voor wat je kennelijk in eigen naam niet durft te zeggen. Vele auteurs willen pas in hun voet- en eindnoten hun eigen mening kwijt. Een auteur die commentaar geeft bij zijn boek laat zijn tekst groeien en geeft er nieuwe betekenissen aan. Dat geldt uiteraard ook voor de lezer die schrijft. Zo ontstaat via tekst en metatekst een steeds uitdijend tekstuniversum, tot in het oneindige. Sommigen hebben hun hele leven niks anders gedaan dan voetnoten geschreven bij boeken. Die soms zelf boeken werden, waar anderen dan weer noten bij plaatsten. Een academische voetnoot metselt de tekst dicht, een literaire gooit hem open.