Paul Robbrecht en Wim Cuyvers

CHOREO

Paul Robbrecht heeft in Choreo een beeldessay gecomponeerd waarin architectuur, dans en tekst op elkaar inwerken. Een boek als choreografie, en ook als chorus, reidans. Mensen die bewegen, dansen langs geometrische patronen hebben hem steeds gefascineerd: ???De dans is in mij gevloeid.??? De geladen leegte van een ruimte komt pas tot leven door een dansend lichaam. Architectuur bestaat niet als ze niet wordt beleefd. Centraal in Choreo staat de circulaire tekst van Wim Cuyvers, waarin een jonge dealer onzichtbare patronen op een plein maakt, die nadien een pentagram vormen. Rond die tekst worden beelden en ontwerpen geplaatst, die nauw merkbaar kringen naar binnen maken. Tussen intro en coda met foto???s van Maarten Vanden Abeele staan schetsen voor een danstheater dat is ontstaan uit een conversatie en fascinatie voor de danseres en choreografe, de Louie getallenreeks, de 9-kleurenroos enzovoort. Twee schilderijen uit de renaissance vormen rustpauzes en tonen Robbrechts fascinatie voor perspectief en bezielde vormen.

Architectuur en dans verlangen naar elkaar.