Holidays I

Aan de terrassen van de mediterrane stad
lopen vluchtelingen te bedelen

er zijn steegjes in terracotta kleuren
drinkfonteintjes waar je het niet verwacht

met dat geld bestellen ze een pint
en laten de helft terug staan

ze hebben niet veel maar toch genoeg
voor zo???n grote plas in een glas

mijn man kan dat uitleggen hij schrijft iets op
wanneer mijn man huilt is hij trots

???s nachts in het hotel doet
de wind in de kamer iets murmelen
als een pas wakker geworden baby

maar wij hebben geen baby, mijn man
en ik kruipen afzonderlijk
over de bodem van de slaap

soms wanneer ik schreeuw
schudt hij me wakker
en zegt: schat
hou op 

dan knik ik en kijk tot het licht
hoe zijn slagader
prachtig gelijk klopt

De andere gedichten lees je in de papieren versie van DW B 2017 2.