Beste lezers,

Tot eind vorige eeuw dacht ik dat de discussie over literaire genres verouderd was. En natuurlijk is dat voor een deel ook zo. DW B heeft er trouwens flink toe bijgedragen dat de grenzen van die genres steeds meer vervaagden, tot er nog ????n categorie overbleef: die van de literaire tekst.

DW B maakte nummers over de graphic novel, duo-gedichten, kettingteksten, anonieme groepsbijdragen, prozagedichten, encyclopedische teksten, chicklit, constrained writing, kritieken in briefvorm, cross-over tussen literatuur en beeldende kunst, teksttheater enzovoort.

Een van mijn eerste boekjes heette Grenzen verleggen (1988-1990), waarin ik de romans vooral groepeerde rond termen als docuroman, autofictie, taalkritiek, muzikaal proza.

Nadien zag ik in dat je alleen de grenzen kunt laten verdampen tussen die genres die je eerst hebt bepaald. En dat is juist wat Maud Vanhauwaert doet in Onmogelijk scenario.

In haar uitnodigingsbrief en in haar inleiding vertrekt ze van het klassieke scenario met een hele rist regels. Om dan aan de auteurs de vraag te stellen van die regels af te wijken zodanig dat hun scenario ???onmogelijk??? wordt. Maar is het niet zo dat de meest experimentele regisseurs net houden van ???onmogelijke??? teksten, die de grenzen van het genre ???scenario??? uitrekken tot een tekstsoort die aan alle genre-indelingen ontsnapt?

Nog twee mededelingen.

Sven Vitse heeft 50 keer de tijdschriftenrubriek verzorgd, steeds grondig en ge??ngageerd, soms euforisch, soms ontgoocheld. Maar altijd met grote aandacht. DW B is een tijdschrift dat andere tijdschriften promoot. Atte Jongstra zal vanaf 2016 de rubriek tot zich nemen.

Zoals vorig jaar publiceert DW B de winnaar van Babylons Interuniversitaire Literaire Prijs. Meer dan 100 inzendingen uit Vlaanderen, Brussel en Nederland. Alle genomineerden staan op www.dwb.be, maar de winnaar krijgt het voorrecht de tijd te trotseren op ??? papier.

Hugo Bousset