Het kan nuttig zijn om een onderscheid te maken tussen plezier en vreugde. Maar misschien doet iedereen dat de hele tijd vanzelf en ben ik als enige in de war. Vele mensen lijken te vinden dat vreugde slechts de meest intense versie van plezier is, langs dezelfde weg bereikbaar, je hoeft alleen een beetje verder te gaan. Die ervaring heb ik niet. En als je me vroeg of ik meer vreugdevolle ervaringen in mijn leven zou willen, zou ik daar niet zo zeker van zijn, precies omdat het zo???n moeilijk hanteerbare emotie is. Voor mij is het helemaal niet duidelijk hoe we vreugde in de rest van ons dagelijkse leven kunnen inpassen.

        Misschien moet ik eerst zeggen dat ik iedere dag minstens een klein beetje plezier ervaar. Ik vraag me af of ik hiermee boven het gemiddelde zit. Zo was het al tijdens mijn kinderjaren, wanneer de meeste mensen zich ellendig voelen. Ik denk niet dat dit zo is omdat ik zoveel prachtige dingen meemaak, maar eerder omdat ik lang kan teren op kleine dingen. Het lijkt erop dat ik meer dan de gebruikelijke bevrediging uit etenswaren haal, bijvoorbeeld wat voor eten dan ook. Een broodje ei van een van die smerige eetkarretjes op Washington Square is echt in staat om mijn dag een heel nieuwe wending te geven. Wat me ook wordt voorgeschoteld, als het om eten gaat krijgt het meestal een vijfsterrenrecensie.

        Je zou denken dat mensen graag voor mij koken of met mij eten, maar de waarheid is dat me gezegd wordt dat het saai is. Waar oordeelkundigheid ontbreekt, kan er ook geen besef zijn van deskundigheid of dankbaarheid voor een bijzondere inspanning. ???Zeg niet dat het heerlijk was,??? waarschuwt mijn echtgenoot, ???jij zegt dat alles heerlijk is.??? ???Maar het was heerlijk.??? Hij wordt er gek van. De hele dag lang kan ik uitkijken naar een ijslolly. De aanhoudende angst die de rest van mijn leven vult, wordt gesust zolang ik de smaak van iets lekkers in mijn mond heb. En al is het zo dat de angst terugkomt als de smaak is uitgewerkt, toch hebben we in dit leven niet genoeg betrouwbare bronnen van plezier om onze neus op te halen voor iets dat zo makkelijk beschikbaar is, vooral hier in Amerika. Een ijslolly met ananassmaak. Zelfs de grote angst die het schrijven is, kan worden gestild gedurende de acht minuten die het eten van een ijslolly met ananassmaak in beslag neemt

Het vervolg van deze tekst leest u in de papieren versie van DW B 2014 2.