I
Vorige zomer, toen de riolering werd vernieuwd, heb ik gekeken hoe de werklieden de oude buizen opgroeven. Ze gingen twee meter de grond in en haalden brokkelend baksteen, roestig ijzer en zelfs een eenzaam hoefijzer naar boven. Maar geen botten. Een plek zonder een menselijk verleden; voor geesten, net als voor engelen, van generlei belang.
       Deze brief is niet een luchten van mijn hart. Het is een luchten van iets, maar niet van mijn hart.

Uit: IJzeren tijd, p. 16.

II
Wat genadeloze eerlijkheid aangaat, genadeloze eerlijkheid is niet moeilijk te leren. Integendeel, het is het makkelijkste wat er is. Zoals een giftige pad nooit zichzelf zal vergiftigen, zal men heel gauw eelt ontwikkelen tegen zijn eigen eerlijkheid. Dood aan de rede, dood aan het praten! Het enige wat telt is dat je het juiste doet, of het nu om de juiste of de verkeerde reden is of om geen enkele reden.

Uit: Portret van een jongeman, p. 203.

III

We kijken niet als de ziel het lichaam verlaat, maar versluieren onze ogen achter tranen of bedekken ze met onze handen. We kijken niet naar littekens, wat plekken zijn waar de ziel uit alle macht geprobeerd heeft naar buiten te komen maar is teruggeduwd, opgesloten, ingenaaid.

Uit: IJzeren tijd, p. 191.