We hebben allemaal helden nodig. Heel soms zijn die figuren zelf verantwoordelijk voor verzonnen helden. Dit is een lofrede op een man die in mij een levenslange affectie heeft veroorzaakt voor de wonderlijke niche van de comic books. Hoe hij mij heeft opgescheept met een verzamelwoede en een goesting naar meer en meer.
       Zijn naam is Brian Wood.
       Zoals een eerste lief bepalend kan zijn voor hoe je voortaan het andere geslacht benaderen zal ??? met angst, respect, adoratie, achterdocht of obsessie ???, zo kunnen ook alle media die je in je jonge jaren onder je neus worden geschoven beslissend zijn. Geconfronteerd worden met een saai theaterstuk, een oervervelend boek of een slechte manga kan zware gaten slaan in iedere potenti??le honger en nieuwsgierigheid. Een schade die nooit helemaal hersteld kan worden, maar gelukkig werkt het ook omgekeerd. De ontdekking van een genre dankzij het beste in zijn soort cre??ert toegewijde fans die nooit zullen afhaken. En een van hen ben ik.
       Het begon, zoals alle beste dingen, heel toevallig. Met een korte inhoud in het televisieoverzicht van een weekblad. Ergens rond middernacht op een schoolavond zond BBC2 een film uit. Ik was vijftien, opblijven en kijken was geen optie, dus dan maar opnemen, ge??ntrigeerd door een paar zinnen en nergens een foto. Een film over motorbendes in een toekomstig Tokio iets na de bom, meer werd er niet verklapt. Meer aanmoediging had ik ook niet nodig. Wat ik te zien kreeg, veranderde alles. Ik aanschouwde toen voor de eerste maal de animeklassieker Akira van Katsuhiro Otomo, wat ik later nog vaak opnieuw zou doen. Mijn jonge brein werd voor het eerst blootgesteld aan fenomenen als cyberpunk, ultraviolence, manga???s en comic books. Een vroege openbaring die heeft geleid tot een onstilbare honger naar schrijvers als William Gibson, J.G. Ballard, Chuck Palahniuk, naar anime als Ghost in the Shell, Texhnolyze en ??on Flux, en naar extreem gewelddadige comic books, met als eerste held The Punisher. Ik was nooit ge??nteresseerd in superhelden of mutanten. Mij boeiden wapens en zoveel mogelijk bloed, iets waar Frank Castle in zijn doodskopoutfit ??? het personage met de hoogste body count in het Marveluniversum, rond de 2.000 volgens de laatste telling ??? graag voor instond. Soortgenoten met eenzelfde donkere toon vond ik in comic book-parels als Sam and Twitch en 100 Bullets, allebei reeksen als draagbare films noirs met vaak ingenieuze plots en ambigue personages.
       En toen verscheen Brian Wood, vanuit het niks.


Lees meer in Zzzzzzz,  de laatste graphic novel.