Annunciatie (ca. 1440, Mus??e du Louvre, Parijs)
Caracara (Polyborus lutosus) ^???


De kloof heeft honderden meters hoge, glooiende wanden.
Gevleugelde leeuwen
Waren we die ons een weg vochten door de bloskleurige rotsen naar haar
Paradijs. Het gloeien van de eerste blik, we kunnen het niet vergeten,

We richtten zuilen op
Door de rotsen eromheen
Weg te bijten

En nog een Korinthische zuil

En nog een
Holte, nissen en reli??fs vol letters van alle dode
Talen die we in ons bloed droegen. Uit het amfitheater hakten we trappen
Naar nieuwe trappen, de droom van badhuizen en paleizen,
Een met dierenmotieven versierde poort. Het tragische masker
Keek en verdween, zong ons almaar dieper achter zich aan.

Een aardbeving perste de kloof weer tot een rots. Ooit neemt
Iemand de rots in zijn hand, snijdt die als een avocado open.
Het kloppende, zich delende hart. Zij. Het vruchtvlees, de glans
Van mineralen. Wij. De holte na het wegnemen van de pit. Hij,
Langverwachte.



^??? De caracara was een roofvogel, berucht voor het stelen van pasgeboren lammeren. Op 1 december 1900 werden de laatste exemplaren op het eiland Guadeloupe geschoten.

Lees meer in Passies omtrent Rogier.