ZWANGERSCHAPSTEST

ze moest overgeven, weet je nog, wie weet

de pil doorgespoeld in de wc,

buikgriep. nu steken haar borsten.

doen een dure zwangerschapstest, toch tien euro.

niet kijken als ik plas, kom es kijken,

wordt dit een min of een plus?

kruisen de degens? nee, de schermkampioen

nog lang niet ter wereld,

het staal verkruimelt,

ik sta in de lucht te zwiepen.

kunnen testen zich vergissen?

nee schat, nooit.

wat lach je nou, kan toch?

alles van waarde, vlammende zwaarden.

hi! ha! hartaanval en nu

zal ik je grijpen ook.

TENNIS

meneer zonder wenkbrauwen

kladblokgeheugen wanneer wie welke baan

Pieter Potlood, buurtbewoner.

met brede ijsjes langs het hek: uit!

of een meisje haalt een dropshot: toch nog!

willen je welste. klotsende moediging,

natte kluiten vallen naast de ongewenste kamerplant.

stuifmeel de geur van hagelnieuwe tennisballen.

neem het schema voor de interne competitie.

een gunst van Pieter aan de club.

neem de nieuwe vriezer. Pieter.

kijk hoe jongens en meisjes ruzie

over de lijn en de afdruk: in. uit.

elkaar duwen, dreigen met het racket. Pieter tussenbeide.

middelpunt zwaartepunt.

gravelogen rood gewreven,

tennissokjes, gratis ijsjes,

en wat zeg je dan?

TOGA

uitrollen als een zwarte band: verleden.

maar ik krijg hem niet omgeknoopt,

ben er niet atletisch mee.

iemand rolt een onstuitbare zwarte

loper uit en ik zeg: het is een toga.

probeer hem omstandig om te doen,

tijdloos te dragen als mode.

de aanklagers hebben piepschuimen horens.

als ze honger hebben breken ze een stuk af

en eten het op als een rijstwafel.

de houten rechter met zijn hamer vergroeid

loddert mij aan terwijl de aanklagers koortsachtig pleiten:

- hij maakt grappen met rabarber en daar lachen wij niet om.

- bij scrabble rekent hij zuivelproducten fout.

- hij checkt z???n feiten met een bijl.

- en daarna gaat hij duiden.

- hij schopt ruzie met pingu??ns die daar te dronken voor zijn.

vol geloof tast ik naast me, waar jij zou moeten staan,

stralenkrans als een bef over je borsten heen gevouwen.

maar er ligt alleen een handboei.

mijn enige hoop is dat ze op een vormfout stuiten.

wat kan ik anders dan wegrennen tot ik uitglijd?

halverwege de kalverstraat krijgen ze me te pakken.

ruit ingeslagen om buiten te komen.

uit mijn bloedhand pulk ik glassplinters,

maar er groeien nieuwe.

van melkgebit tot volwassen scherven.

(geschreven met een pen voor toeristen die rood licht geeft

en muggen versperren de weg naar een andere.)