Leo Pleysier is prozaschrijver. Hij debuteerde in 1971 met de verhalenbundel Mirliton en brak in 1989 door met Wit is altijd schoon. In 1996 kreeg hij de Cultuurprijs van de Vlaamse Gemeenschap voor De Gele Rivier is bevrozen. Tot zijn recente werk horen Dieperik (2010) en De zoon, de maan en de sterren (2014).