Door de bergen kronkelend is de bedding van de verdwenen rivier
de pootafdruk van een reptiel dat niet heeft kunnen bestaan, nooit
zo log, niet in deze verzengende wind. Zalmroze kloof als een ader
door de rotsen, van eenzaamheid trillende vijgenboom. Vermoeidheid
is een cactus die traag ontzwelt tot een lederen man
met gespreide armen op de bergflank door de knie??n gaat,
met de eerste regen weer overeind hoopt te komen.